Zondag 6 november 2016.
Tussen 14.00 en 14.30h verzamelden zich 19 deelnemers midden in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug in de jachthut van de familie De Groot, waar zij met koffie werden ontvangen.
Er volgde een uiteenzetting met een diapresentatie door Jan de Groot over de organisatie en controle van de jacht in Nederland.
Die bleek zeer ingewikkeld en streng.
Een jager moet een theorie- en een praktijkexamen afleggen voor het verkrijgen van een jachtakte.
Die wordt alleen verleend aan personen die over 40 hectare aaneengesloten terrein jachtrecht hebben verkregen of daar als gastjager zijn toegelaten.
Vier onderdelen in de jacht zijn te onderscheiden:
-Beheer:
Tellen van het aantal dieren, vaststellen hoe de groep is opgebouwd in leeftijd en geslacht, zijn er ziektes, is er afschot mogelijk of nodig.
-Benutting:
Het “oogsten” van wild voor consumptie.
-Beperken van economische- of natuurwaarde:
Grauwe ganzen veroorzaken forse schade aan de agrarische sector; per jaar wordt er 75 miljoen Euro vergoeding aan boeren uitgekeerd en dat is slechts een fractie van de werkelijk geleden schade.
Wilde zwijnen en konijnen vernielen wegbermen, sportvelden etc.
-Het afschieten van gewond of ziek wild:
Bij aanrijdingen van wild verdwijnt het aangereden dier soms nog in de omgeving. Dit wordt dan met behulp van zweet- of bloedhonden opgespoord en zo mogelijk verzorgd dan wel geëuthanaseerd.
Een jager heeft toestemming nodig voor het bejagen van wild van de faunabeheer eenheid waar hij onder ressorteert en van ieder geschoten dier moet een rapport worden ingediend.
Alleen konijnen, hazen, houtduiven, eenden en fazanten vallen hier buiten en mogen een gedeelte van het jaar vrij worden bejaagd.
Het behouden van een jachtakte vereist strikte aandacht van de jager voor de regelgeving rondom de jacht. De minste overtreding leidt tot schorsing van twee tot vier jaar van de jachtakte.
Hierna demonstreerde Jan de Groot, met hulp van dochter Marieke, hoe zijn hond Black de kunst en kunde van het apporteren van wild beheerst:
Op commando zoekt de hond het terrein af, op zoek naar geschoten dieren en brengt deze, voorzichtig in de bek houdend, naar de baas.
Na een schot gehoord te hebben speurt Black de omgeving en de lucht af om te zien waar het dier terecht komt en haalt het zonder aarzelen op.
Ook met eenden die in het water terecht gekomen zijn. Het water van je afschudden is pas toegestaan als de eend is afgegeven aan de baas, anders wordt het velletje van de eend door de tanden van de hond beschadigd!
Ook het Tableau, het overzicht van het geschoten wild, wordt door de groep van geweren, drijvers en hondenbazen met eerbied en respect voor het wild aanschouwd.
De jagermeester verdeelt het wild en deelt vermaningen of complimenten uit aan hen die dat toekomt n.a.v. hun gedrag tijdens de jacht.
Daarbij werd ook jachthoorngeschal gehoord, waarbij ieder soort wild een eigen klankthema kent.
Met behulp van Jägermeister werd de Weidman Heil gewenst en toegezongen.
Binnen in de jachthut werd van de 4-gangen maaltijd genoten: een maaltijd zoals zijn vrouw Marjan die ook na afloop van de jacht, voor de jachtcombinatie, bereidt.
Dit keer bestond deze uit:
– carpaccio van warm gerookte ganzenborst met rucola en aceto balsamico,
– een bospaddenstoelensoep,
– en een wildpeper, waarin hert, haas en konijn waren verwerkt. Rode kool, stoofpeertjes en een verrassend heerlijke aardappelpuree completeerden het geheel.
Het nagerecht kwam uit de keuken van Gerdien en was een applecrumble.
Na Jan, Marjan en Marieke voor hun ontvangst te hebben bedankt, ging ieder vol nieuwe indrukken huiswaarts.
Tekst: Gerrit-Jan.