Zaterdag 7 september 2013, 17.00 uur.
Aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug, met zijn bossen en heide, waren we bij Gerrit-Jan en Gerdien uitgenodigd om te genieten van een heuse tomaten-proeverij en een maaltijd waarin de tomaat een centrale rol speelt.
De 16 deelnemers, onder wie gasten van het convivium Utrecht en Rijnzoet, waren deelgenoot van dit festijn.
Maar liefst 12, door de eigen leden geteelde, tomaten-rassen waren te proeven:
Aardbei-tomaat, Arancia, Bistecca, Black-/Choclat cherry, Bosque Blue, Brandywine, Cuore di Bue, Marmande, Pomodoro S. Marzano, Siberian Pear, Striped Cavern, Uovo Rosea.
De aardbei-tomaatjes waren blind te proeven: zijn deze tomaatjes uit de kas het lekkerst of de buiten geteelde? De kas-tomaatjes zijn zoeter dan de buiten geteelde, maar de schil is harder. Over smaak valt immers niet te twisten.
De Bosque Blue (de diep blauwe boven- en rode onderzijde ziet er prachtig uit, maar de smaak…), de Cuore di Bue (ossenhart) en de oranje Arancia (beide erg smaakvol) sprongen eruit.
Reactie van Maria: “Eigenlijk houd ik niet zo van tomaat, maar ik heb nog nooit zoveel tomaten geproefd en gegeten als deze keer!”
Na een welkomstdrankje en hapje – home-made tomatensap met wodka of tabasco en gevulde cherry-tomaatjes met geitenkaas of garnalen – konden we de mooie landelijke tuin van onze gastheer en -vrouw bewonderen en genieten van de herten, die op dat moment langs kwamen.
Diverse entrees waren er meegebracht: een heerlijke Gazpacho, een tarte tatin met o.a. tomaat en honing, een quiche caprese met tomaat, basilicum en Parmezaanse kaas en een spies met diverse kleuren cherry-tomaatjes, basilicum en mozzarella-bolletjes.
De tafel, stijlvol gedekt met natuur-decoraties en de door Gerdien zelf beschilderde prachtige borden (porselein geschilderd op glazuur), stond uitnodigend klaar voor het hoofdgerecht.
Dat bestond uit: een met kaas en kruiden gevulde tomaat uit de oven, kippen-dijen gestoofd in tomatensaus met rijst, tomatensalade en Griekse omeletjes. En niet te vergeten de tomaten-peper- jam! Ook een focaccia met zongedroogde tomaat ontbrak niet.
Ter completering: tomaten-sorbet met een coulis van tomaat en diverse kruiden.
Met voldoening kunnen we terugkijken op een geslaagde en gezellige activiteit!
Alleen is het jammer dat niet alle gasten gehoor hebben gegeven aan het verzoek, – een bijdrage, in de vorm van een eigen favoriet tomatengerecht voor de gezamenlijke maaltijd -, waar bij de aanmelding om is verzocht.
DE TOMAAT EN ZIJN NAAM:
De eerste tomaten die in Europa werden geïntroduceerd, waren waarschijnlijk klein en geel van kleur, niet helderrood, zoals we ze tegenwoordig meestal kennen.
Ze werden “Peruaanse appels” genoemd of gouden appels, “pomo d’oro” of “goldapfel”.
Omdat men veronderstelde dat de tomaat een afrodisiacum was of omdat de volksgeneeskunst een verband legde tussen de vorm ervan en bepaalde geneeskrachtige eigenschappen, (tomaten lijken op een hart) werd de tomaat misschien daarom ook wel “liefdesappel” of “pommes d’amour” genoemd, maar het kan ook gewoon een verbastering zijn geweest van “pomo d’oro”. De naam “tomaat” komt oorspronkelijk van het Azteekse woord “tomatl”, maar de Latijnse naam “lycopersion esculentum” betekent “eetbare wolfsperzik”, misschien omdat men aanvankelijk meende dat de plant giftig was. De plant behoort inderdaad tot de familie van de dodelijke nachtschaden, maar de vruchten zijn absoluut niet giftig. Het loof echter wel……
Tekst: Els.