Zondag 12 mei 2013 om 16.00 uur.
Bij Yvonne en Dries in de teepee rond een houtvuur, want het was koud op deze meidag, vertelden Hans van der Laan en zijn kleinzoon Matthijs ons hoe het met de Amerikaanse rivierkreeft in hun woonomgeving Reeuwijk gesteld is.
Een exoot, afkomstig uit de Mississippi, waar de populatie in toom gehouden wordt door de eetlust van krokodillen, die hier waarschijnlijk door teleurgestelde aquariumhouders in de natuur is weggegooid en daar een geweldige leefomgeving aantrof met veel plantaardig en dierlijk voedsel.
Een volwassen kreeftje draagt ongeveer 6-800 eieren met zich, waarvan er door ontbreken van predatoren 90% groot wordt.
De sloten en kanalen worden in de omgeving van Hans dan ook geheel leeg gevreten, en de beestjes migreren dus naar omgevende waterpartijen.
De overlevingskansen zijn groot, zelfs koude winters vormen geen enkel probleem, een levend diepgevroren kreeftje kruipt na ontdooien weer lustig verder.
Als een schaar of poot in gevechten met soortgenoten verloren gaat groeit die binnen enkele weken weer nieuw aan het lichaam, dat in de groei zelf ook driemaal per jaar van dekschilden wisselt.
Hans stamt uit een familie van binnenvissers, maar begon zijn carrière zelf als boomkweker, waarna hij via de elektronicahandel al op relatief jonge leeftijd zijn tijd kon invullen met jagen en vissen.
Bij dat laatste stuitte hij op de rivierkreeft en werd het wegvangen daarvan door middel van fuiken zonder aas zijn passie.
Tegenwoordig brengt hij van tijd tot tijd 150 kg rivierkreeft naar de afslag in Scheveningen.
Het meeste wordt daarna bewerkt tot gepelde staartjes, via de Sligro aan de horeca verkocht en tot in sterrenrestaurants geserveerd.
Drie maanden per jaar mag hij geen fuiken zetten, omdat een eventuele bijvangst van paling dan verboden is
Hij besteedt ook veel tijd aan overleg met de overheid, waterschappen en natuurbeschermingsorganisaties om de haast onstuitbare bedreiging van de biotoop van de Nederlandse binnenwateren af te wenden.
Maar dan blijkt het vaak a.g.v. allerlei regelgeving en tegengestelde belangen niet eenvoudig om de tsunami van rivierkreeftjes op grotere schaal aan te pakken.
Als troost voor het gezelschap werd, na deze donkere toekomstbeschrijving, een door Yvonne en Dries bereid exclusief Slow-rivierkreeft-menu aan de gasten gepresenteerd.
Slow Food menu van Amerikaanse rivierkreeftjes
Met inleiding van Hans van der Laan, Rivierkreeftvisser
Amuse van rivierkreeft en wakame
Soep van rivierkreeft en venkel
Brood met daslookboter
Amerikaanse rivierkreeftjes met een sausje
Groene salade met daslookbloemen, verschillende kiemen,
pijnboompitten, feta, 14-kruidenazijn en walnootolie
Quinoasalade met munt, bleekselderij en citroen
De eerste zuring
IJs van rivierkreeft met Noilly Prat en compote van Reine Claude Verte
Koffie , Thee van verse verveine en munt
Bronwater met Lieve Vrouwe Bedstro
Berkensap Appelsap
Wijn: Pampaneo Bio Spanje 2010 2011
De moes/kruidentuin van Yvonne leverde veel van de nodige ingrediënten.
Tijdens dit diner werd mij de ondeugende gedachte duidelijk dat die tsunami ook zijn goede kanten heeft.
Bij dit eetfestijn werd door de 22 aanwezigen 27 kg, door Hans en Dries met hulp van hun kleinzoons, gekookte kreeften weg-gegeten. Een ware heldendaad in de strijd tegen de overmacht!
Bedankt, Hans, Yvonne, Dries en jullie kleinkinderen voor de geweldige ontvangst!
Tekst: Gerrit-Jan.