Op zaterdag, 15 maart 2014,
waren we uitgenodigd bij Ed & Darja voor een Outdoor Cooking.
Een geweldig mooie locatie aan de Waal, waar de schepen vlak langs varen. Ook de huishond, Balthazar, was erg blij met onze komst en de gastheer en gastvrouw verwelkomden ons met een lekker glas Champagne.
Bijzonder aan deze avond was dat van de 12 deelnemers er 3 tieners waren. Goed om te zien dat Slow Food dus ook bij de jeugd populair is.
Na een interessante rondleiding en toelichting over Waardmans-huis en de duizenden ganzen die ons vergezelden in de uiterwaarden, kon het buiten-koken beginnen.
Alfred, de “slow cook” van deze avond, had alles perfect voorbereid. Op vijf verschillende vuren konden we aan de slag met onder andere de “Dutch Oven”. Deze gietijzeren braadpan met deksel wordt nog steeds veel gebruikt door o.a. cowboys die ’s avonds op de prairie hun eten moeten bereiden, of door trackers in afgelegen gebieden van bijvoorbeeld Scandinavië.
De pan wordt gewoon in het smeulende houtvuur gezet en omringd door hete houtskool. Na geruime tijd in de “oven” is je eten gaar.
Alfred had een geweldig menu bedacht.
- Zelf gebakken broodjes met gesmolten camembert vooraf,
- daarna heerlijke gegaarde kip met ratatouille,
- bijgerecht: een met kaas en ei gevulde aardappel, die ook in het houtvuur was gegaard,
- nagerecht: gebakken Apple Cobler (omgekeerde kruimel appeltaart) uit de “Dutch Oven”.
Hoewel de buitentemperatuur midden maart, ’s avonds snel zakt, kun je toch lekker warm blijven door rondom het kampvuur te gaan zitten.
Het unieke uitzicht over de rivier en de heerlijke wijn, nodigden uit tot goede gesprekken.
De zelf gemaakte kersen op brandewijn en limoncello droegen natuurlijk bij aan een geweldige sfeer en hielden ons extra warm. Balthazar en de duizenden ganzen sliepen al lang, toen we rond middernacht richting huis gingen.
Geschiedenis van de Dutch Oven.
De Dutch Oven dankt zijn naam aan Dhr. A. Darby, een Engelsman die rond 1700 naar Nederland kwam en hier de kunst van het ijzer gieten in een zandmal kwam afkijken. Dit is trouwens nog steeds de methode van het gieten van de DO. De Dutch Oven heeft hier zijn naam aan te danken.
De Amerikaanse kolonisten waren, rond 1800, fervent gebruikers van de Dutch ovens en zij hebben er voor gezorgd dat er pootjes onder de DO kwamen zodat ze boven op een kolenvuur gezet konden worden. (bron internet)
Tekst: Casper.