Op zaterdagmiddag 26 oktober 2024 bezochten leden van de Slowfood afdeling Betuwe het in hun regio werkzame bedrijf De Terp Squashpackers BV, dat in combinatie met het biologische landbouwbedrijf De Terp CV pompoenen teelt. Er groeien behalve pompoenen ook granen, gras, resp. klavers en andere groenbemesters in vruchtwisseling op 56 ha. Jaarlijks wordt 6000 ton aan pompoenen geleverd aan Retail bedrijven. Hier in Nederland zijn alle pompoenen die je in de AH winkels ziet van De Terp afkomstig. Het bedrijf levert ook aan het buitenland, o.a. de naam Duitsland viel. Als men in een seizoen zit waarin pompoenen niet groeien, dan worden zij uit het buitenland gehaald. Daar hoorden wij als rechtgeaarde aanhangers van de slowfoodbeginselen wel even van op. Want hoe milieuvriendelijk werk je, als vele scheepsladingen uit continenten als Afrika worden aangevoerd?
Oprichter Jeroen Robbers vertelde bevlogen hoe hij na zijn opleiding aan de Warmonderhof in 1984 in Erichem is begonnen met een biologisch-dynamische tuinderij op 1 hectare land. Het ideaal was om tot een duurzame landbouwmethode te komen. Het begon allemaal met een kruiwagen, een spa, een hark en een handzaaimachine. Inmiddels ziet hij zichzelf en zijn familie als rentmeesters, die biologisch het land bewerken: “zoveel mogelijk plantaardig met zo min mogelijk input van dierlijke mest, stikstof en organische stof worden met behulp van zoveel mogelijk groenbemesters en bodembedekking in de bodem gebonden. We ondersteunen zo mogelijk de transitie van dierlijke landbouw naar een plantaardige landbouw en levenswijze, en investeren in uitbreiding van ons biologische landbouw areaal”, zoals hij het op zijn website omschrijft.
Daarnaast breidt Jeroen Robbers uit in de ontwikkeling van natuur en biodiversiteit. Daarvoor zijn meer dan 30.000 bomen en struiken geplant (goed voor 960 ton Co2 vastlegging). En er zijn waterpartijen, natuurvriendelijke oevers en een voedselbos gecreëerd. Dat laatste is overigens niet als zodanig in gebruik Hij wil eerst eens zien hoe je zoiets economisch verantwoord kunt exploiteren. Met name de kosten van arbeid vindt hij een punt van aandacht.
Wij, zijn toehoorders, keken intussen vol verbazing naar de massale schuren en andere bedrijfsgebouwen, waarin Jeroen en zijn mensen werken. Er werden vele vragen gestel, die Jeroen met veel geduld en nog steeds met passie beantwoordde. Daarna gingen we de gigantische werkruimten in, waar hij liet zien hoe duurzaam zij werken met betrekking tot de energievoorziening. Zij maken gebruik van “renewable energie” en zijn van het gas af. 75% van het wagenpark rijdt op zonnestroom. Behalve van zonnepanelen wordt stroom betrokken door negatieve energie in te kopen. Daarvoor zijn programma’s in gebruik die door middel van a.i. uitrekenen wanneer de stroom moet worden afgenomen en opgeslagen in de grote thuisbatterijen, waarmee Squashpackers een begin heeft gemaakt.
De gebouwen worden door middel van afvalwarmte uit de pompoenen verwarmd, alle vijf wooneenheden worden met behulp van warmtepompen en leemkachels verwarmd en gestookt op hout uit eigen aangeplant bos.
Toen wij uitgekeken waren, maar nog niet geheel van onze verbazing bekomen, sloot Jeroen zijn verhaal af met de mededeling dat hij vindt dat onze economie toe is aan een nieuwe vorm van eigenaarschap, het zogenoemde “steward-ownership”, waarover ik in dit korte stukje verder niet ga uitweiden. Ik vermeld het, omdat hieruit blijkt dat de tot grootondernemer geworden biologische tuinier nog steeds idealen heeft die hij ook echt uitvoert. Over deze vorm van ondernemen kan de lezer zich via website-informatie verder informeren. Het is een interessante en voor sommigen provocerende vorm van denken, die binnen ons gezelschap dan ook niet door iedereen werd omarmd.
Het was nu tijd om ons naar het kerkje in Zoelmond te begeven, dat Casper en Tineke voor de zaterdagavond hadden vastgelegd. In de consistoriekamer werden twee verschillende pompoensoepen genuttigd die door Els en Maria waren bereid. Vooraf en tussendoor genoten wij van het door Dries met pompoen en kaas belegde bladerdeeg, van de kazen en de wijn die Casper had ingeslagen en van de verrukkelijke herfsttaart met paddenstoelen van Adrie, die ook nog een heerlijke koolsalade tevoorschijn toverde.
Het kon ons deze avond niet slow genoeg gaan!
Tekst: Herbert